طرح‌های خرید انرژی تولیدی نیروگاه‌های تجدیدپذیر در سال‌های اخیر در دستور کار سازمان انرژی‌های تجدیدپذیر و بهینه سازی مصرف(ساتبا) قرار گرفته است. به دلیل شرایط اقلیمی حاکم بر کشور ما و پتانسیل مطلوب تابش خورشید، این دسته از نیروگاه‌های تجدید پذیر هم از طرف ساتبا و هم سرمایه‌گذاران مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. طبق آمار رسمی ساتبا، میزان ظرفیت نصب شده نیروگاه های خورشیدی در سال‌های اخیر از میزان 350 مگاوات نیز فراتر رفته است. البته این میزان هنوز با هدف 5000 مگاوات فاصله زیادی دارد اما امید می‌رود با اصلاح تعرفه‌ها و کاهش هزینه‌های اجرایی نیروگاه ها، این وضعیت مطلوب تر شود.

ساتبا تمام نیروگاه‌های خورشیدی (فتوولتائیک) را بر حسب ظرفیت به دو دسته مقیاس کوچک و مگاواتی تقسیم‌بندی می‌کند. هر کدام از این دسته‌ها از نظر قوانین و تعرفه‌های خرید انرژی متفاوت با دسته دیگر می‌باشد. به دلیل اهمیت سامانه‌های فتوولتائیک و نقش آنها در برخی شاخص‌های کلیدی در شبکه‌های توزیع برق من‌جمله تاثیر آنها بر تلفات و کیفیت توان از این منظر که آنها در  مقایسه با نیروگاه‌های مگاواتی در فاصله نزدیک‌تری به مصرف‌کننده نصب می‌شوند، مورد توجه بیشتری از طرف ساتبا قرار گرفته است. البته از طرف یگر برخی محدودیت‌ها در احداث این نیروگاه‌ها قرار داده است. مهمترین این محدودیت‌ها دارا بودن انشعاب برق به اندازه ظرفیت نیروگاه احداثی می‌باشد.

از سوی دیگر تعرفه‌های خرید انرژی تولیدی نیروگاه‌های خورشیدی مگاواتی کمتر از سامانه‌های خورشیدی می‌باشد که البته این موضوع حجم کمتر سرمایه‌گذاری هر واحد نیروگاه خورشیدی برای نیروگاه‌های مگاواتی جبران می‌شود. البته شایان ذکر است که تعرفه بالاتر خرید از سامانه‌های خورشیدی در مقایسه با نیروگاه‌های مگاواتی صرفا محدود به 10 سال اول بهره‌برداری بوده و در 10 سال دوم تعرفه نرخ پایه خرید از آنها به میزان 30 درصد کاهش خواهد یافت.

طبق تعریف، سامانه‌های خورشیدی آن دسته از نیروگاه‌های خورشیدی به ظرفیت 100 کیلووات و کمتر می‌باشند که در مکانی دارای انشعاب برق به ظرفیت مساوی یا بیشتر از نیروگاه احداثی باشد. بنابراین یک سامانه خورشیدی 100 کیلواتی حتما در مکانی با ظرفیت انشعاب برق 100 کیلووات یا بیشتر نصب شده است. از این‌رو مالکان این سامانه‌ها عمدتا دارندگان انشعابات برق واحدهای مسکونی، تجاری، کشاورزی و یا کارخانجات صنعتی می‌باشند. تعرفه‌های خرید برق از این سامانه‌ها بر حسب ظرفیت نامی نصب شده مطابق جدول ذیل می‌باشد. قابل ذکر است منظور از ظرفیت نامی میزان تجمعی توان نامی پنل‌های خورشیدی آن سامانه می‌باشد.

برای احداث نیروگاه‌های خورشیدی مگاواتی محدودیت ظرفیت انشعاب وجود ندارد. بنابراین اگر چه این نیروگاه‌های با عنوان ” مگاواتی” یا ” مقیاس بزرگ” شناخته می شوند اما حتی می‌توانند در ظرفیت‌های بسیار کوچک در حد چند کیلووات نیز احداث شوند. چنانچه در ظرفیت‌های کمتر از 100 کیلووات نصب شوند محدود به دارا بودن انشعاب نخواهند بود ولی تعرفه خرید انرژی تولیدی آنها از تعرفه سامانه های خورشیدی تبعیت نخواهد کرد. تعرفه و نرخ خرید پایه انرژی تولیدی این نیروگاه‌ها مطابق جدول ذیل می باشد.

برای اکثر علاقمندان سرمایه‌گذاری در حوزه نیروگاه‌های تجدیدپذیر مخصوصا نیروگاه‌های خورشیدی این سوال پیش می‌آید که با گذشت زمان و نوسانات نرخ ارز و همچنین تورم های سالیانه، صورتحساب‌های این نیروگاه‌هاها چگونه محاسبه می‌شوند. بدیهی است در صورتیکه تغییرات نرخ ارز و تورم در بهای پرداختی آنها لحاظ نشود با گذشت چند سال از زمان بهره‌برداری، از سودآوری خارج خواهند شد. اما ساتبا این مشکل را با اعمال ضریب تعدیل در صورتحساب نیروگاه‌های خورشیدی برطرف کرده است. 

در واقع در زمان پرداخت هر صورتحساب انرژی خریداری شده نیروگاه به مالک آن، دو عامل ارزی و تورمی لحاظ شده و نتیجه به صورت یک ضریب در نرخ پایه قرارداد ضرب می‌شود. در محاسبه ضریب تعدیل ضریب دیگری به نام α معرفی می‌شود که در واقع مشخص می‌کند در محاسبات ضریب تعدیل، سهم عامل تورمی بیشتر باشد یا ارزی و انتخاب این موضوع بر عهده سرمایه‌گذار می‌باشد. البته این ضریب صرفا یک بار در زمان عقد قرارداد تعیین می‌شود و تغییر آن در زمان بهره‌برداری از نیروگاه امکان پذیر نمی‌باشد. این ضریب دارای عددی بین 0/15 الی 0/3 می‌باشد. هر چه ضریب α به عدد 0/15 نزدیک شود تاثیر عامل ارزی بیشتر و عامل تورمی کمتر می‌شود و با انتخاب ضریب α نزدیک به 0/3 این موضوع برعکس می شود.